முன்னோட்டம்: ஒரு வரலாற்று காவியத்தின் தொடர்ச்சி
2000ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த ‘கிளாடியேட்டர்’ படம் சினிமா வரலாற்றில் மிக முக்கியமான இடத்தை பெற்றது. ரஸல் க்ரோவின் மாக்சிமஸ், தனது குடும்பத்தின் கொலைக்குப் பழிவாங்கும் கதையில், தனது வீரமும், வலியையும் வெளிக்கொணர்ந்தார். இப்படம் ஐந்து அகாடமி விருதுகளை வென்றதோடு, “சிறந்த படம்” என்கிற பட்டத்தையும் சுலபமாக தட்டிச் சென்றது.
இப்போது 24 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இயக்குநர் ரிட்லி ஸ்காட் மீண்டும் ‘கிளாடியேட்டர் 2’ மூலம் ரோமன் பேரரசின் கொடூர அரசியல், துப்பாக்கிச் சண்டைகள் மற்றும் மனித உணர்வுகளின் கலவையுடன் திரும்பியுள்ளார். ஆனால் இந்தத் தொடர்ச்சி முதல் பாகத்தின் புகழுக்கு ஈடாக முடியுமா?
புதிய கதையின் பாதை: லூசியஸ் வெரஸ் ஒரு நவீன மாக்சிமஸ்
இந்தப் பாகத்தில் நாயகனாக அறிமுகமாகிறார் பால் மெஸ்கல் நடிக்கும் லூசியஸ் வெரஸ், இவர் முந்தைய பாகத்தில் இளவசனாகக் காட்சியளித்திருந்தவரின் வளர்ந்த வடிவம். தன்னுடைய குடும்பத்தையும், நாட்டையும் காப்பாற்ற விழையும் லூசியஸ், ஜெனரல் மார்கஸ் அகாசியஸ் (பட்ரோ பாஸ்கல்) தலைமையிலான ரோமன் படையை எதிர்க்கிறார். அவரது மனைவி கொல்லப்படுகிறார், பின்னர் அவர் அடிமையாக்கப்படுகிறார்.
இந்த கதையின் முக்கிய வில்லன் டென்சல் வாஷிங்டன் நடிக்கும் மேக்ரினஸ், ஒரு சதிகார அடிமை உரிமையாளர், ரோமின் பேரரசை கைப்பற்ற நினைக்கும் ஒரு பேராசைக்காரர். அவரது பங்குக்கு வாஷிங்டன் கண்களின் நடிப்பில் நுட்பமான தீமையை பதிவு செய்கிறார்.
நடிப்புத் திறன்கள்: யார் பளிச்சென்று பிரகாசிக்கிறார்கள்?
பால் மெஸ்கல் தனது பாத்திரத்திற்கு போதிய உடல் மொழியையும் உணர்வுகளையும் கொடுத்திருந்தாலும், அவரது நடிப்பை ரஸல் க்ரோவுடன் ஒப்பிடும் இயல்பு, பார்வையாளர்களிடையே ஒரு அதிருப்தியை ஏற்படுத்துகிறது.
கோனி நீல்சன் மீண்டும் லூசிலாவாக திரும்பி, தனது நேர்த்தியான நடிப்பால் ரசிகர்களை ஈர்க்கிறார். ஜோசப் க்வின் (கெடா) மற்றும் பிரெட் ஹெச்சிங்கர் (கராகல்லா) இருவரும் மிகச் சரியான வில்லன் வகையை நிரூபிக்கிறார்கள். அவர்களின் மேலேறும் அதிர்ச்சிகரமான அரசியல் வஞ்சகங்கள் கதைக்கு தீவிரத்தை தருகின்றன.
🏛️ காட்சிப்பதிவு மற்றும் தொழில்நுட்ப மெருகூட்டல்கள்
கொலோசியம் உள்ள கதாபாத்திரங்களின் சண்டைகள், சுறாக்கள், பாபூன்கள் மற்றும் ரைனோக்கள் போன்று மிருகங்களுடன் கூடிய போராட்டங்கள் — இவை அனைத்தும் C.G.I. தொழில்நுட்பத்தில் பிரமாண்டமாக காட்சியளிக்கின்றன. ஒளிப்பதிவு, ஒலி வடிவமைப்பு, இசை, கலைத் தயாரிப்பு மற்றும் எடிட்டிங் ஆகிய அனைத்தும் திரைக்கதையின் மந்தப்பதனத்தை மீட்டெடுக்க முயற்சி செய்கின்றன.
தர்க்கரீதியான சிக்கல்கள் மற்றும் கதையின் பலவீனங்கள்
‘கிளாடியேட்டர் 2’ பல தருணங்களில் பார்வையாளர்களை ஈர்க்கும் போது, அதே சமயம் சில தர்க்க ரீதியான குழப்பங்களை ஏற்படுத்துகிறது. சுறாக்கள் கொலோசியத்திற்கு எப்படிப் போனது? ஹீரோவின் வலிமையான மன அழுத்தம் எப்படி திடீரென நம்பிக்கைக்கு மாறுகிறது? — இவை பதிலின்றி கைவிடப்படுகின்றன.
மேலும், கதைப் போக்கில் க்ளைமாக்ஸ் மிகச் சாதாரணம். அது உணர்ச்சிகளின் உச்சக்கட்டத்தை இல்லாமல் விட்டுவிடுகிறது. இது முந்தைய பாகத்தின் நெகிழ்ச்சிமிகு முடிவுக்கு எதிர்மாறாக இருக்கிறது.
வரலாற்று கற்பனையையும் வணிக மதிப்பையும் சமநிலைப்படுத்தும் ரிட்லி ஸ்காட்
ரிட்லி ஸ்காட், 86 வயதிலும் வரலாற்று காவியங்களை உருவாக்கும் மாஸ்டர் டிராப்ட்ஸ்மேன் என தன்னை நிரூபித்திருக்கிறார். ஆனால் ‘கிளாடியேட்டர் 2’ படம், கலைவிழாவாகவும் இல்லாமல், முழுமையான வணிக வர்த்தகமாகவும் இல்லை. இது ஒரு நடுநிலை அனுபவமாக திகழ்கிறது.
‘நெப்போலியன்’ போன்று, இந்தப் படம் ரசிகர்களுக்குத் திகைப்பை அளிக்காமல், மேலோட்டமான வெற்றிக்கே ஆன ஓர் முயற்சியாகவே இருக்கிறது.
விளக்கமாகச் சொல்ல வேண்டுமானால்…
வலுவான அம்சங்கள்:
- பிரமாண்டமான VFX மற்றும் சண்டைக் காட்சிகள்
- தரமான ஒளிப்பதிவு மற்றும் இசை
- சில முக்கிய நடிகர்களின் தீவிர நடிப்புகள்
பலவீனமான அம்சங்கள்:
- கதையின் தர்க்கரீதியான சிக்கல்கள்
- உணர்ச்சிப் பிணைப்பு இல்லாத க்ளைமாக்ஸ்
- முதல் பாகத்தின் மேன்மையை மீற முடியாத ஒப்பீடுகள்
முடிவுரை: கிளாடியேட்டர் 2 – புகழின் பிந்தைய ஓர் புனராய்வு
‘கிளாடியேட்டர் 2’, அதன் பிரமாண்டமான காட்சிகளாலும், சில நடிப்புச் செல்வங்களாலும் பார்வையாளர்களை ஈர்க்கும் ஒரு முயற்சி. ஆனால் இது, ‘மாஸ்டர் பீஸ்’ என்று சொல்லும் அளவுக்கு உயரவில்லை. ரிட்லி ஸ்காட்டின் முன்னோட்டமும் திறமையும் தெரியாதோ என்பதில்லை — ஆனால் முதல் பாகத்தின் தாக்கத்தை மீட்டெடுக்க முடியவில்லை என்பது உண்மை.
இந்தப் படம், உங்கள் கண்களில் ஒரு கலைபூர்வமான பொழுதுபோக்காக இருந்தாலும், உங்களின் மனதுக்குள் இடம் பிடிக்குமா என்பது கேள்விக்குறிதான்.