பிரான்சில் உள்ள புகழ்பெற்ற பிரான்சிஸ் கிரிக் இன்ஸ்டிடியூட்டில் நடைபெற்ற ஒரு புதிய ஆய்வில், பாலூட்டிகளின் ஆரம்ப வளர்ச்சியின் போது டி.என்.ஏ மெத்திலேஷன் எனும் முக்கியமான எபிஜெனெடிக் அடையாளம் ஏன் துடைக்கப்படுகிறது என்பதை ஆராய்ச்சியாளர்கள் நுண்ணறிவுடன் விளக்கியுள்ளனர். இச்செயல், நஞ்சுக்கொடியின் உருவாக்கத்திற்காக உருவாகியிருக்கலாம் எனவும் அவர்கள் பரிந்துரை செய்கின்றனர்.
எபிஜெனெடிக் மாற்றங்களின் முக்கியத்துவம்
எபிஜெனெடிக் மாற்றங்கள் என்பது டி.என்.ஏ வரிசையில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தாமல், மரபணுக்களின் செயல்பாட்டை கட்டுப்படுத்தும் மாற்றங்களாகும். இவை மரபணுக்கள் எப்போது செயல்பட வேண்டும், எப்போது செயலிழக்க வேண்டும் என்பதை நிர்ணயிக்கின்றன. இதில் முக்கியமான ஒன்று டி.என்.ஏ மெத்திலேஷன் ஆகும், இது பெரும்பாலான பாலூட்டிகளில் மரபுரிமை பெற்ற எபிஜெனெடிக் மாற்றமாக கருதப்படுகிறது.
வளர்ச்சியின் ஆரம்ப கட்டங்களில், கருக்கள் உருவாகும் போதே இந்த மெத்திலேஷன் அடையாளம் முற்றிலும் துடைக்கப்படுகிறது. இது ஒரு ஆச்சரியமான நிகழ்வாகும். ஏனெனில், ஒரு உயிரி வளர்ச்சிக்குப் பெரிதும் அவசியமான தகவல்களை தானாக அழிக்கும் செயற்பாடாக இது தோன்றுகிறது.
ஓபஸம் மூலம் புதிய விளக்கங்கள்
இன்றைய Nature இதழில் வெளியான ஆய்வில், ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஓபஸம் (opossum) எனும் மார்சுபியல் உயிரினத்தின் வளர்ச்சியை கவனித்து, இதில் டி.என்.ஏ மெத்திலேஷன் முற்றிலும் துடைக்கப்படுவதில்லை என்பதைக் கண்டறிந்தனர். இதன் அடிப்படையில், துடைப்புச் செயல் நஞ்சுக்கொடியின் வளர்ச்சிக்காகவே சிறப்பாக உருவாகியிருக்கலாம் என்பதற்கான ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளன.
ஓபஸத்தின் முட்டை, விந்து மற்றும் கருக்களில் டி.என்.ஏ மெத்திலேஷனை ஆராய்ந்ததன் மூலம், முட்டை மற்றும் விந்தணுக்களில் மெத்திலேஷன் அளவுகள் ஒருவருக்கொருவர் ஒத்திருக்கின்றன என்றும், கருக்களில் முழுமையான துடைப்பு ஏற்படவில்லை என்றும் ஆய்வாளர்கள் கண்டறிந்துள்ளனர். இந்த மெத்திலேஷன் அழிதல், குறிப்பாக டிரோபெக்டோடெர்ம் எனும் நஞ்சுக்கொடி திசுக்களில் மட்டுமே நிகழ்கின்றது.
துடைப்பு ஏன் முக்கியம்?
இந்த ஆய்வின் முக்கிய முடிவுகளில் ஒன்று, மார்சுபியல்களான ஓபஸங்களில் முழுமையான டி.என்.ஏ மெத்திலேஷன் துடைப்பு நிகழாதாலும், அவர்கள் வெற்றிகரமான வளர்ச்சியைக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை நிரூபிக்கிறது. இது உலகளாவிய துடைப்பு வளர்ச்சிக்கு அவசியமல்ல என்பதைக் காட்டுகிறது.
அதே நேரத்தில், யூத்தேரியன் பாலூட்டிகளில் இந்த துடைப்பு மிகவும் விரைவாகவும் விரிவாகவும் நிகழ்கிறது, குறிப்பாக நஞ்சுக்கொடி உருவாக்கம் துவங்கும் டிரோபெக்டோடெர்ம் திசுக்களில். இது, கருவின் ஆரம்ப வளர்ச்சியின் ஒரு பகுதியாகவும், அதனை இயக்குவதற்காகவும் முக்கிய பங்கு வகிக்கலாம் என நிபுணர்கள் கருதுகின்றனர்.
விஞ்ஞானிகள் கருத்து
ஆய்வின் இணை முதன்மை எழுத்தாளர் பிரையோனி லீக், மேலும் கொள்கை ஆய்வகத்தைச் சேர்ந்த விஸியர் வர்சலி ஆகியோர் கூறுகையில்,
“நஞ்சுக்கொடியில் மெத்திலேஷனை நீக்குவதன் மூலம், டிரான்ஸ்போசன்கள் எனப்படும் ‘ஜம்பிங் ஜீன்கள்’ வெளிப்பட அனுமதிக்கப்படுகிறது. இவை வளர்ச்சியடைந்த உறுப்புகளின் உருவாக்கத்தில் முக்கிய பங்கு வகிக்கக்கூடும்.”
முதன்மை எழுத்தாளர் ஜேம்ஸ் டர்னர் தனது கருத்தில்,
“ஓபஸங்களில் முழுமையான துடைப்பு நிகழாதது மிகப் பெரிய ஆச்சரியம். இது நம்மை பாலூட்டிகளில் உள்ள வளர்ச்சித் தன்மைகளை மீண்டும் சிந்திக்க வைக்கிறது” என தெரிவித்துள்ளார்.
இந்த ஆய்வு, கருவின் ஆரம்ப வளர்ச்சியிலும் நஞ்சுக்கொடியின் உருவாக்கத்திலும் எபிஜெனெடிக் கட்டுப்பாடுகள் எப்படி செயல்படுகின்றன என்பதற்கான புதிய திசையை திறந்துவைக்கின்றது. மேலும், மரபணு வெளிப்பாட்டில் எபிஜெனெடிக் மாற்றங்கள் மற்றும் அவற்றின் அழிப்புகள் எவ்வளவு செறிவான கட்டுப்பாடுகளுடன் செயல்படுகின்றன என்பதையும் நமக்குக் கூறுகிறது.